Beeldend kunstenaar Arno Roeloffzen werd al lid van de Limburgse Kunstkring in 1995 en was ook heel wat jaren actief als penningmeester. Als bevoorrechte getuige van de voorbije 3 decennia maakt hij boeiende beschouwingen over de LKK en het kunstenaarschap in het algemeen.
Van 1990 tot en met 1996 volgde Arno schilderles van beeldend kunstenaar en docent Jan Nelissen (Jannel) bij het Centrum voor Beeldende Kunsten te Maastricht, later Kumulus geheten. ‘In die jaren volgden ook Willy Vossen en Gertie Meijs samen met mij les bij Jan’, zo vertelt Arno. ‘Willy sprak toen wel eens over de Limburgse Kunstkring waarvan hij lid was. Ik kreeg ook interesse en meldde mij in 1995 aan.’ De toenmalige voorzitter van de LKK, Aad Orgelist, en zijn voorganger Leo Speth hebben Arno geballoteerd. Dat ging toen ook al zo. ‘Ik was blij dat ik na beraad van het bestuur mocht toetreden’, zegt Arno.
Bij elkaar te rade
De kwaliteit van de kunst van de leden was in die tijd eigenlijk ook al belangrijk en daar werd onderling over gesproken. Het was niet ongebruikelijk onder de leden om eens bij elkaar te rade te gaan. Ook het verenigings-gevoel was erg belangrijk. Arno gaat verder: ‘Als je lid wilde worden moest je dus niet alleen kwaliteit leveren maar je ook inzetten voor de Kunstkring. Zo werd ik al binnen een jaar in het bestuur gekozen en dat ben ik toch een aantal jaren gebleven in de functie van penningmeester. Cees Alfrink heeft mij toen opgevolgd. Natuurlijk, om je in te zetten voor de Kunstkring hoef je niet persé in het bestuur te zitten. Je inzetten kan op vele manieren.’
Op de vraag welke belangrijke veranderingen hij heeft gezien in het kunstenaarsbestaan in de voorbije decennia, antwoordt Arno: ‘De kunstenaarshouding, de grens van de amateur en de professionele kunstenaar is in de voorbije decennia naar elkaar toegegroeid en dat vind ik wel interessant. Bij mij staat nog steeds kwaliteit voorop. Of een kunstenaar nu wel of geen Kunstopleiding heeft (kunnen) volgen, als het werk maar kwalitatief goed is.’
Arno Roeloffzen zelf haalt zijn inspiratie uit de omringende oude grond van het Mergelland waar hij woont. Het ontstaan van de aarde, oude culturen en de overblijfselen daarvan beïnvloeden het te maken werk. Daarop worden meerdere materialen aangebracht waarbij hij abstractie en vorm in evenwicht brengt. Zo ontstaan schilderachtige collages, waarbij reeds afgedankte materialen opnieuw worden gebruikt als vorm van gezochte duurzaamheid.
Memorabele momenten
Arno kan niet één meest memorabel moment uit zijn kunstenaarscarrière naar voor halen als wij hiernaar vragen. Hij zegt zelf: ‘Dat zijn er eigenlijk meerdere. Ik vind het tentoonstellen van mijn schilderijen, vaak samen met leden van de LKK of anderen al memorabel. Vaak heb ik in het verleden met Gertie Meijs, Vincent Mientjes en Hans van den Eertwegh exposities van de LKK ingericht. Vanaf 1992 heb ik deelgenomen aan groeps- en solo-exposities in Nederland, Duitsland, België en Frankrijk.’
Toch vermeldt hij graag de bijzondere exposities in 1997 (een dubbelexpositie van Arno Roeloffzen en Jos Kokkelmans – Raku en Materie – in galerie Deps te Ingber-Gulpen) en in 1998 en 1999 met leden van de LKK in de Palmengarten en Paulskirche in Frankfurt am Main. Ook in het geheugen gegrift staat de expositie (in 2000 ) ‘Limburgse Kunstkring 90 jaar’ in het Streekmuseum Land van Valkenburg (thans Museum Valkenburg).
En er komen hem nog een paar markante expo’s voor de geest: ‘In 2005 een expositie van mij, Cor Wegh (papierobjecten) en Guus Seibert (beelden van steen) bij Galerie Anubis te Budel-Schoot met als titel ‘Het verleden als inspiratiebron’. Eveneens in 2005 de expositie van de LKK ‘Limburg uit de Kunst’ in het hoofdkantoor van Mediagroep Limburg te Sittard gevolgd in 2006 door ‘Limburg uit de Kunst II’. In 2007 en 2008 eveneens een expositie van de LKK bij de Mediagroep te Sittard. In 2010 in de Kunsthal de Timmerfabriek te Maastricht: LKK 2010 Kunst in de openbare ruimte. Eveneens in 2010 de LKK Jubileumexpositie in Galerie 3G te Sittard en zeker niet te vergeten de meerdere LKK exposities in de Tiendschuur te Ulestraten.’
Houdt de LKK middels onderling respect en vriendschap bij elkaar en geniet van het maken van elkaars kunst.
Een heel bijzondere plaats geeft Arno ook aan zijn persoonlijk portret, opgetekend door Jill van der Aa-Shand in haar boek ‘Kunst Zoektocht Vreugde’, gepresenteerd op 15 mei 2022 in Museum Valkenburg. In een reeks persoonlijke portretten komen diverse Limburgse kunstenaars aan het woord, waaronder ook Jos Solberg.
Tot slot heeft Arno Roeloffzen nog een goede raad voor zijn collega’s bij de LKK: ‘Ik vind de leden van de Limburgse Kunstkring vrij autonoom, zelfstandig en zij maken goed werk. Ik zou zeggen: houdt de LKK middels onderling respect en vriendschap bij elkaar en geniet van het maken van elkaars kunst.’
Een goede raad die we bij de LKK graag ter harte zullen nemen.
Van 11 september t/m 29 november 2022 is Arno mede-exposant van de expositie ‘Terug naar de natuur, ons Paradijs’ in het Heiligdom St. Gerlach te Houthem (6301 KA Valkenburg). De expo is open zondag van 10.30 tot 16.30 uur en maandag tot en met zaterdag van 10.00 tot 16.00 uur.
